«Ανθρώπινα λαθη» και όχι «ανθρωπινο λάθος»

28 Φεβρουαρίου 2023 και ώρα 23:22 εκτροχιάστηκε όχι μόνο εάν τρένο αλλά οικογένειες, άνθρωποι αλλά και εμεις οι ιδιοι σαν όντα. Εκείνη την μέρα και ώρα λοιπον μετωπική σύγρουση μεταξυ δυο αμαξοστοιχιών σημειώθηκε στο πέρασμα των Τεμπών με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να τραυματιστούν απο τους οποίους οι 57 έχασαν την ζωή τους.

Πολλοί ηταν οι παράγοντες που συζητήθηκαν εκείνες τις μέρες για το τι τέλικα έφταιξε η προκάλεσε αυτο το τραγικό δυστύχημα καταλήγοντας συνεχώς στο ενα και μονο “ανθρώπινο λάθος”. Είναι λοιπόν αρκετό να προκαλέσει ενα τετοιο σφορδο και τραγικό δυστύχημα ενα και μόνο λαθος; ή μάλλον θα έπρεπε ενα και μονο ανθρώπινο χέρι να ειναι υπεύθυνο για τόσες ανθρώπινες ζωές;

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΤΑΙΞΑΝ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ.

1)  “ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΛΑΘΗ” ΚΑΙ ΟΧΙ “ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ”

Ενας τίτλος που ισως μπερδέψει τους περισσότερους απο έμας έχοντας στο μυαλό μας οτι αφου νόμικα εχει συλληφθή ενας σταθμάρχης, πως γίνεται να κάνω λόγο για “ανθρώπινα λάθη”. Η απάντηση αν και όχι δεδομένη ειναι πολύ απλή: πως μπορούμε να δείξουμε με το δάχτυλο καποιον αλλον, οταν καθημερίνα βάζουμε τον εαυτό μας αλλα και τους συνανθρώπους μας σε κίνδυνο;. Πως το κάνουμε αυτο; Παραλύποντας συνέχως τους υφιστάμενους κάνονες δικλείδων ασφαλείας που υπάρχουν για να είμαστε ασφαλείς. Ποσοι απο εμας λοίπον φόρανε κρανος στην μηχανη, στο ποδηλατο ή στο σκειτμπορτ; ποσοι φορανε την ζώνη τους στο πίσω κάθισμα του αυτοκίνητου; Πόσοι φορανε τον προστατευτικό εξοπλισμό που θα έπρεπε να φοράνε αλλα τον αγνοούμε γιατι  μας κάνει να φαινόμαστε πιο “κουλ”;. Απαντώντας στα παραπάνω ερωτήματα καταλαβαίνουμε οτι χωρις να ακολουθούμε ολοι μας τις καθήμερινες δικλείδες ασφαλείας δεν γίνεται να κάνουμε λόγο πως κάποιος συμπολίτης μας δεν τράβηξε η έστριψε ενα κλειδί. Όταν η “δικλείδα ασφαλείας” γίνει η κουλτούρα μας τότε σίγουρα θα μας βγαίνει αυτόματα να φοράμε κράνος, ζώνη ή ακομα και να θυμόμαστε να στρίψουμε ενα κλειδί.

2) ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Σε δεύτερη μοίρα αλλα οχι μη σημαντική θα ήθελα να βάλω το πολιτικό κομμάτι. Πως γίνεται δηλαδή ενα κράτος που υποστηρίζει την ασφάλεια ιδίως στην δημόσια μεταφορά να καταλήγει να έχει τοσα πολλα δυστυχήματα σε αυτόν τον τομέα. Δυστυχώς η αλήθεια ειναι οτι δεν είναι το πρώτο δυστύχημα σιδηροδρομίκου δικτύου στην Ελλάδα. Με μια γρήγορη αναζήτηση στο Google μπορει εύκολα να δεί κάποιος οτι δυστυχήματα με νεκρούς στους ελληνικούς σιδηροδρόμους γίνονται κάθε χρόνο.Οταν λοιπον υπάρχουν τόσα στοιχεία οτι το σιδηροδρομικό μας δίκτυο δεν ειναι ασφάλες, γιατι το κράτος δεν κάνει κατι για αυτο;. Αυτη η μονόδρομη σιδηροδρομική γραμμή κόντα στα τέμπη εχει να συντηριθεί και να ανανεωθεί επι Χαρίλαου Τρικούπη οπου και φτίαχτηκε. Οταν λοιπον βλέπεις μια πολιτική ηγεσία (οχι μονο για τη τωρινή) να εθελοτυφλή και να επιδιώκη να ανανεώσει και να κατασκεύαση πιο “υλιστικά” project, παρά να εξασφαλίση το αίσθημα ασφάλειας της πολιτίας, τοτε σίγουρα την υπέρταρτη ευθύνη και για αυτο το δυστύχημα την εχουν  ολοι μαζι αλλα και ενας προς εναν ολοι οι πολιτικοι.

3) ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Υπαρχει η πολιτική ηγεσία και μετα υπάρχουν οι πολίτες. Ο συνδετικός κρίκος αυτών; θεωρείτε απο πολλούς η δημοσιογραφική κοινότητα. Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος του δημοσιογράφου;. Ειναι να δημοσιεύει και να κοινοποιεί στην κοινωνία ολα τα γεγονότα καθως και να ενήμερωνει τον πολίτη για αυτα.Πως λοιπόν μετά απο αυτο το τραγίκο δυστύχημα με μεγάλη αμεσότητα και ευκαιρία δημοσιεύτηκαν ολα τα σιδηροδρομικά ατυχήματα/δυστυχήματα, ενω πριν δεν υπήρχε ίχνος για αυτά; Όταν λοιπόν ο δημοσιογράφος αρχίζει να εξυπηρετεί πολιτικά συμφέροντα και για τον Α ή Β λόγο δεν δημοσιεύει αρχεία σαν και αυτά τοτε παύει να ειναι δημοσιογράφος η οπως λεει ο Δημητρης Χατζηγεωργίου τότε κανει κάτι αλλο οχι δημοσιογραφία.

Που μας φέρνουν ολα αυτα λοιπον; οτι σίγουρα μπορώ να γράφω όλη μερα για τους παράγοντες που έφταιξαν και σε αυτο το δυστύχημα, αλλα οπως λενε και οι παλιοί οταν φόρτωνεις ενα σακούλι με πολλούς σπόρους το σακούλι σκίζετε. Ας αρχίσουμε, λοιπον, απο το πρώτο.Δηλαδη ας αρχίσουμε να αλλάζουμε την κάθημερινη μας κουλτούρα βάζοντας και αξιοπίοντας ολες τις απλές δικλείδες ασφαλείας της ζωής. Οταν λοίπον αρχίζουμε να νοίαζομαστε και να προσέχουμε για την ζωη μας και την ζωη των υπολοίπων τοτε σίγουρα θα αρχισουμε να εχουμε λιγότερα “ανθρωπινα λάθη”.