Ελλάς Ελλήνων Οπαδών

Είναι στιγμές που το ποδόσφαιρο μπαίνει σε δεύτερη μοίρα . Όπως είπε και ο Κριστιάν Μπομπερζέ , το ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό ασήμαντο πράγμα του κόσμου. Η φράση αυτή επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά κατά κόρον. Το Αθηναϊκό ντέρμπι αποτελεί άλλο μια τρανή απόδειξη πως ο Κρίστιαν ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ συναντήθηκαν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για το πρώτο μεταξύ τους ντέρμπι και πριν καν ξεκινήσει το πολυαναμενόμενο παιχνίδι εμφανίστηκε ένας λόγος για να ξεχάσουμε το ποδόσφαιρο που περιμέναμε εναγωνίως να παρακολουθησουμε . Η αιτία ήταν το ντροπιαστικό πανό που θεώρησαν μέλη των οργανωμένων οπαδών του Παναθηναϊκού οτί είναι πρέπων να στέκεται τεντωμένο μπροστά από την κερκίδα . Δεν είχαν φαίνεται αντιληφθεί ότι αυτή τους η απερισκεψία δεν θα έβλαπτε τον αντίπαλο αλλά κυρίως την ομάδα που φαινομενικά υποστηρίζουν . Εκτός ότι εύχεσαι ελευθερία σε ανθρώπους που η δικαιοσύνη κρατά για την εν ψυχρώ δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή , συσχετίζεις το όνομα της ομάδας σου με την πράξη αυτή . Όλος ο υγιής κόσμος του Παναθηναϊκού είναι απέναντι. Μπροστά στην αδικία μιας δολοφονιας δεν γίνεται να παίρνεις το μέρος των ανθρώπων που διέσχισαν την μισή ήπειρο για να έρθουν να αφαιρέσουν μια ανθρώπινη ζωή. Ολα για το χρώμα μιας φανέλας. Η κατακραυγή που έχει ξεσπάσει στα σόσιαλ μίντια δεν έχει ως στόχο τους πενήντα οργανωμένους οπαδούς που κρύβονται πίσω από αυτό το πανό. Ο κόσμος μιλάει για τον Παναθηναικο. Δεν γίνεται να κατηγοριοποιείται μια ολόκληρη ομάδα για κάποια άτομα που κρύβονται πίσω από τον μανδύα του οπαδισμού και τις κουκούλες που προσφέρουν προστασία και ανωνυμία. Ο υγιεις κόσμος της εκάστοτε ομάδας δεν ενδιαφέρεται ούτε για αδελφοποιήσεις , ούτε για ραντεβού θανάτου , ούτε για πανό και συμπλοκές με την αστυνομία. Όταν τον Φλεβάρη του 22 το ελληνικό ποδόσφαιρο και η Ελλάδα έβαλε ξανά τα πένθιμα της χρώματα μετά την δολοφονία του Άλκη Καμπανού απο ομάδα ανθρώπων με οπαδικά κίνητρα , υπήρχαν άνθρωποι που ντράπηκαν που βρίσκονται στο ίδιο καζάνι με εν δυνάμει δολοφόνους . Αυτή είναι η μεγαλύτερη καταστροφή που μπορείς να κάνεις σε μιά ομάδα. Όταν οι κουκουλοφόροι που συχνάζουν στα πέταλα των γηπέδων τις Κυριακές μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με το σήμα μιας ομάδας στο στήθος. Όχι δεν είναι οι Παναθηναϊκοί ναζί . Όχι δεν είναι οι Παοκτζήδες δολοφόνοι. Απλά όλες οι ομάδες επιτρέπουν ασυνείδητα σε τραμπούκους να συχνάζουν στους συνδέσμους και στα γήπεδα λόγω της υποθετικής αγάπης τους για την ομάδα. Αυτή η κατηγορίοποιηση μελλοντικά μόνο περισσότερη καταστροφή μπορεί να φέρει . Οι καρδιές των πιο φανατισμένων δηλητηριάζονται εύκολα . Όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν το μαχαίρι για κάποιους είναι πολύ εύκολο να βγεί από την θήκη του καθώς θεωρούν πως δεν αντικρίζουν μπροστά τους μια ανθρώπινη ύπαρξη αλλά μια φανέλα . Όσο λοιπόν οι χούλιγκανς είναι τα πρωτοπαλίκαρα της κερκίδας , όσοι πράττουν αίσχη πίσω από το πέπλο μιας ομάδας και παραμένουν ανώνυμοι θα επεκτήνεται το μίσος που εξαπλώνεται στο τοπίο. Το πανό αυτό είναι μια τρανή απόδειξη αυτού.Όσο υπάρχει ασέβεια στον νεκρό αντί για μετάνοια , όσο υπάρχει ομαδοποίηση όλων των φιλάθλων και χαρακτηρισμοί , τόσο θα υπάρχει και ο φόβος για μελλοντικές αιματοχυσίες . Άρα το για τον Μιχάλη , για τον Άλκη , για τον Τόσκο , για τον Νάσο θα γίνει για τον επόμενο..

Πηγή φωτογραφίας https://weheartit.com/